Terapia dysleksji i afazji Wrocław

Obecnie mówi się, że dysleksję w Polsce ma 15% dzieci (dla wyobrażenia sobie skali problemu: w klasie 30 osobowej 5 ma dysleksję). Ważne jest aby te dzieci szybko zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie zajęcia reedukacyjne i terapeutyczne. Istnieje szeroki wybór narzędzi terapeutycznych wspomagających proces reedukacji. Najważniejsze w tym procesie jest jednak współpraca logopedy, pedagoga, psychologa i rodziców. Tylko dzięki ich wspólnym wysiłkom wiele z objawów dysleksji można zminimalizować a nawet zlikwidować.

Obowiązująca definicja z 1963 roku przyjęta przez Światową Federację Neurologów brzmi : "Specyficzna rozwojowa dysleksja to zaburzenie manifestujące się trudnościami w nauce czytania, mimo stosowania obowiązujących metod nauczania, normalnej inteligencji i sprzyjających warunków społeczno-kulturowych. Jest spowodowana zaburzeniami podstawowych funkcji poznawczych, co często uwarunkowane jest konstytucjonalnie”.

Zarejestruj w Booksy do
Terapia dysleksji i afazji Wrocław

Specjaliści Terapia dysleksji i afazji Wrocław

Name:

Ewa Śródka

Przyczyny dysleksji

Przyczyny dysleksji upatruje się w czynnikach patogennych działających uszkadzająco na centralny układ nerwowy. W grupie ryzyka są więc wszystkie dzieci z ciąż zagrożonych, z porodów przedwczesnych, z komplikacjami. Badania A. Galaburdy wykazały także zmiany strukturalne charakterystyczne dla dyslektycznych mózgów: brak typowej asymetrii półkul mózgowych w okolicy planum temporale, związanej z ośrodkiem czuciowym mowy. U osób z dysleksją stwierdzono słabszą lateralizację czynności mózgu. Szacuje się również, że ok 20-30% dzieci dyslektycznych odziedziczyło ją. Jeden z badaczy K. Hermann sformułował tezę, że dysleksja sprzężona jest z genem Y co powoduje, że wśród dyslektyków jest czterokrotnie więcej chłopców niż dziewczynek.

Dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:

dysleksja – są to trudności w czytaniu danego tekstu pod względem tempa, techniki czytania, jak również zrozumienia treści,
dysortografia – są to trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (pod względem ortograficznym) pomimo znajomości zasad ortografii,
dysgrafia – jest to niski poziom graficzny pisma. Litery są koślawe, różnej wielkości i często ustawiane są na niewłaściwej wysokości. Problem ten oczywiście nie dotyczy dzieci, które zaczynają się uczyć pisania, lecz starszych. Charakterystycznym objawem jest to, że dziecko nie umie odczytać własnego charakteru pisma, dlatego pisze wielkimi literami,
dyskalkulia – są to problemy w matematyce. Dzieci z dyskalkulią mają zwykle kłopoty z pojęciem liczby, oceną co jest większe a co mniejsze lub z porównywaniem liczebności zbiorów. W praktyce rzadko spotyka się pełen zakres trudności dyslektycznych. Występować one mogą w postaci odosobnionej, lub jako zespół syndromów zaburzeń. Z reguł jednak, problemom w czytaniu towarzyszą trudności w pisowni, ale nie zawsze dysortografia współwystępuje z kłopotami z pisaniem. Najczęściej napotyka się na trudności z pisaniem u 13-16% uczniów, nieco rzadsze są problemy z czytaniem, 9-10%, natomiast najrzadziej rozpoznawanym zaburzeniem wśród dzieci jest dysgrafia – graficzna strona pisma – 4%.

Objawy dysleksji (symptomy ryzyka dysleksji):

wiek niemowlęcy: opóźnienie w rozwoju ruchowym, w rozwoju mowy, nie próbują same rysować, jeść, ubierać się.
wiek przedszkolny: mała sprawność ruchowa, dziecko słabo biega, ma kłopoty z nauką jazdy na rowerze, mała sprawność ruchowa rąk, niechęć do zabaw manipulacyjnych, zły chwyt ołówka, rysunki ubogie, nie umie narysować koła jako 3 latek, krzyża jako 4 latek, trójkąta jako 5 latek, opóźniony rozwój lateralizacji, dziecko używa na zmianę raz jednej raz drugiej ręki, niechętnie układa układanki, puzzle, nieprawidłowo wymawia wiele głosek, trudności z budowaniem wypowiedzi, pamiętaniem wierszyków.
klasa zerowa (6-7 lat): w dalszym ciągu powyżej wymienione, ale również: trudności z używaniem wyrażeń: pod, nad, za, przed itp, utrzymująca się wadliwa wymowa, błędy gramatyczne, trudności z zapamiętaniem nowych nazw, sekwencji, więcej niż jednego polecenia, trudności w różnicowaniu głosek podobnych (np. b i p), trudności z podziałem wyrazu na sylaby i głoski, trudności w orientacji w czasie, trudności w nauce czytania i przy pierwszych próbach pisania liter i szlaczków.
w następnych latach na skutek trudności w sprawnym czytaniu i pisaniu trudności w nauce pogłębiają się i negatywnie rzutują na wyniki w nauce wszystkich przedmiotów, także geografii, chemii, geometrii, historii, biologii.

Objawy sugerujące dysleksję można wykryć już w wieku przedszkolnym, jednak rzetelną diagnozę można postawić dopiero po 10 roku życia (od 4 klasy szkoły podstawowej). Pierwsze jej symptomy powinny zostać wychwycone przez nauczycieli w przedszkolu lub w tzw. zerówce. W drugim semestrze klasy zerowej można już dość jednoznacznie zakwalifikować dziecko do tak zwanej grupy ryzyka dysleksji. Powinien to zrobić nauczyciel terapeuta, pedagog lub logopeda w szkole (przedszkolu). Po dziesiątym roku życia, dzieci, u których utrzymują się objawy dysleksji, powinny zostać skierowane do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Dopiero wtedy można po przeprowadzeniu odpowiednich badań jednoznacznie zdiagnozować dysleksję i dopiero wtedy może być wystawiona opinia o dostosowaniu warunków egzaminacyjnych w szkole do dysfunkcji ucznia.

Metoda Warnkego to skuteczna metoda terapeutyczna stosowana na całym świecie.

Wykorzystanie Metody Warnkego w dysleksji

Dysleksja to zaburzenia, których główną cechą są specyficzne trudności w uczeniu się czytania i pisania.

W literaturze nie istnieje jedna przyczyna problemów dyslektycznych. Znanych jest 12 zależności między różnymi zaburzeniami funkcji sensorycznych i/lub motorycznych, a problemami związanymi z dysleksją:

Trudności w czytaniu i pisaniu mają źródło w deficytach automatyzacji w obszarze wzrokowym (obuoczne widzenie /w tym stereoskopowe/ nieprawidłowych ruchów sakkadowych, nieprawidłowości w spostrzeganiu dynamicznym)
Trudności z synchronicznym wystukiwaniem zadanego rytmu (zaburzenia koordynacji słuchowo-ruchowej)
Problemy z utrzymaniem równowagi
Trudności z szybką reakcją ruchową na bodziec słuchowy lub wzrokowy
Problemy z rozpoznawaniem fonemów (lub głosek)
Trudności z ocenianiem kolejności występowania dźwięków
Trudności z rozpoznawaniem wzorców słuchowych
Trudności z dostępem do słownictwa
Problemy z krótkotrwałym zapamiętywaniem
Problemy z różnicowaniem tonów
Zaburzona wrażliwość na dźwięki
Deficyty słyszenia kierunkowego (lokalizacji źródła dźwięku)

W terapii dysleksji za pomocą Metody Warnkego stosuje się następujące treningi:

Trening funkcji podstawowych
Trening lateralny
Trening literowania wzrokowego

Wykorzystanie Metody Warnkego w afazji

Afazja to zaburzenie funkcji językowych powstałe w wyniku uszkodzenia mózgu. Istnieją różne podziały afazji - najbardziej znanym podziałem afazji w literaturze jest rozróżnienie afazji sensorycznej i motorycznej.

Metoda Warnkego pozwala na wsparcie terapii osób z afazją wykorzystując:

Trening funkcji centralnych
Trening lateralny
Trening selektywności percepcji słuchowej
Trening literowania wzrokowego

Ćwiczenia wspomagające koordynację wzrokowo-ruchową za pomocą drążka do balansowania

Ćwiczenia w Metodzie Warnkego wykonywane są z wykorzystaniem dostępnych materiałów dedykowanych do metody, innych materiałów wykorzystywanych w terapii logopedycznej, urządzenia Audio4Lab, programów komputerowych przygotowanych do metody.