Kim są DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików)?

W źródłach amerykańskich obecnie równolegle pojawiają się nazwy ACoA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) i ACA (Anonimowe Dorosłe Dzieci), dla zaznaczenia, że podobne problemy mogą dotyczyć nie tylko osób z rodzin z problemem alkoholowym, lecz także wychowanych w rodzinach, w których istniały innego rodzaju dysfunkcje (nadużycia seksualne, przemoc, perfekcjonizm, emocjonalny rozpad małżeństwa rodziców, zakaz wyrażania uczuć, itp).

W Polsce dotychczas funkcjonuje głównie pojęcie DDA, czasem z zaznaczeniem, że chodzi także o DDD (Dorosłe Dzieci rodzin Dysfunkcyjnych). Jednak samo pojęcie DDA w Polsce jest używane również jako diagnoza opisowa problemów pacjenta wywodzącego się z rodziny alkoholowej, a nie tylko jako nazwa grup samopomocowych.

Termin DDA jest jedynie konceptem mającym charakter teoretyczny wyprowadzony z doświadczeń terapeutycznych, wykorzystywany w terapii i ruchu samopomocowym i nie istnieje jako jednostka chorobowa (w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10) czy samoistne zaburzenie osobowości (w DSM). Kryteria diagnostyczne DDA są nieostre i wzajemnie sprzeczne dlatego przepisuje się im tzw.: efekt horoskopowy (efekt Forera lub efekt Barnuma).

Źródło: http://twarzedepresji.pl/o-depresji-u-dzieci/