Jak rozpoznać zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży?

Zaburzenia zachowania można rozpatrywać w czerech wymiarach. Pierwszy z nich przejawia się agresją w stosunku do ludzi i zwierząt np. wszczynanie bójek, okrucieństwo wobec ludzi lub zwierząt, kradzieże. Drugi wymiar obejmuje niszczenie mienia np. podpalenia, wandalizm. Trzeci jest związany z oszustwami oraz kradzieżami. Ostatni zaś jest związany z poważnym naruszeniem zasad np. ucieczkami z domu.

Dziecko, które prezentuje tego typu zachowania często jest impulsywne, zazwyczaj jego relacje z innymi ludźmi cechują się dużą ilością konfliktów. Może mieć również kłopot z zaklasyfikowaniem zachowań w kategoriach moralności.

Co wpływa na powstawanie zaburzeń?

Na powstanie zaburzeń zachowania mają wpływ zarówno czynniki biologiczne – a tu ma znaczenie wyposażenie genetyczne, które dziecko otrzymuje od obydwojga rodziców, jak również czynniki środowiskowe. Najważniejszym ze środowisk jest środowisko rodzinne. Dlatego bardzo ważne jest uświadomienie sobie jego wagi dla wychowania oraz rozwoju dziecka. Istotne znaczenie ma wychowanie rodzinne.